Χαριτάκης, Θεμιστοκλής

(1888 – 1942). Μεταλλειολόγος. Σπούδασε στο Παρίσι στην Ανώτατη Σχολή Μεταλλείων, της οποίας ανακηρύχθηκε διδάκτορας και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία και στην Αγγλία. Όταν γύρισε στην Ελλάδα, εργάστηκε αρχικά το 1917 στα μεταλλεία του Λαυρίου, μετά δε από το 1918 έως το 1920 σε διάφορα λιγνιτωρυχεία. Από το 1921 έως το 1922 υπηρέτησε στο τμήμα μελετών υδραυλικών έργων του υπουργείου Συγκοινωνίας. Το 1929 έγινε υφηγητής της εφαρμοσμένης πολιτικής οικονομίας στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών και ανάμεσα στο 1931 και 1932 διετέλεσε τεχνικός σύμβουλος στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Αθήνας. Ως μαθητής του Λε Σατελιέ εργάστηκε για τη διάδοση στην Ελλάδα των αρχών της επιστημονικής οργάνωσης της εργασίας και μάλιστα δημοσίευσε και διάφορα άρθρα γι’ αυτήν. Σπουδαιότερες από τις μελέτες του είναι: Η εν τη βιομηχανία διοίκησις και γενικώτεραι εφαρμογαί αυτής, κατά τον Η. Fayol στο Αρχείο οικονομικών και κοινωνικών επιστημών (1924) και διάφορες άλλες μελέτες περί λιγνιτών.